We hebben eindeloze nachten, maar ook eindeloze tranen
Zoveel pijn en verdriet, maar ik kan je nog niet laten gaan en
Je bent belangrijk voor me, je bent me hele wereld
Maar ik weet niet waar jy en ik, waar dat naartoe rolt
Ik weet niet hoe ik met die pijn om moet gaan
Wat begint met een lach eindigt met een traan
Dit is niet wat ik verwacht van jou
Onze liefde is niet als een dunne draad, maar als een dik sterk touw
Maar soms is liefde niet genoeg, soms heeft het geen kans
Je blijft maar trekken maar het evenwicht is niet in balans
De één valt dan om, om nooit meer op te staan
De ander zal rechtop staan en die moet je laten gaan
En wij, ons samen, we trekken even hard
Maar toch lijkt het niet te lukken, mijn hartje te verward
Het verdriet neemt mijn geest over
Maar het is jou hart dat het mijne verovert
We hoeven niet zo te leven, het hoeft niet zo te zijn
Maar ik kan je niet verlaten want dat doet me teveel pijn
Ik zie een stel lopen hand in hand
Ik bedenk me waarom doen we dat niet meer, hoe zijn we zo beland
Ligt het soms aan mij, heb ik toch niet te hard getrokken
Mijn gedachtes verwarren me, ik moet er gewoon mee nokken
Ik heb al genoeg fouten gemaakt, en ik heb ervan geleerd
Mijn liefde voor jou zal nooit overgaan, dat heb ik altijd beweerd
Maar het lijkt gewoon niet meer te lukken, ik ben er niet meer voor
Ik ging naar links, en jij naar rechts, en we konden niet rechtdoor
Het is nu over, een pijnlijk verleden
Maar met deze pijn zal ik moeten leren leven