Ode aan een Onbekende Zwerver
- januari 2005-
Als een gewond dier
die avond
Station Blaak, Spoor vier
Het doet zo zeer
O God
Ik wil niet meer!
Tranen over mijn wangen
De dood
nog mijn enige verlangen
Laat me maar gaan
kan het leven niet meer aan
Te veel moeten verloren
Kan de aanstormende Intercity al horen
Als gevroren op de rand van het spoor
De Intercity gaat er als een speer vandoor
Jij Zwerver
vroeg me waarom ik er stond
geen woord kwam echter uit mijn mond
Je vuile hand voelde warm
toen je me pakte bij mijn koude arm
leidde me naar een bankje
kreeg van mij nog geen "dank je"
Jij Zwerver
Ik wou dat ik je heb gekend
Ik zou willen weten waar je nu bent
Ik ben weer vol goede moed
Bedankt Zwerver
Het gaat je goed!