mijn tranen zaten vast,
mijn hart te aangetast.
van alles wat er gaande was,
en de mensen die ik missen moest.
van binnen was ik leeg,
maar ik zweeg.
ik zweeg over alles wat er in me om ging,
gaf geen enkele aanwijzing.
ik probeerde altijd vrolijk te zijn,
ondanks al mijn pijn.
en niemand had door,
hoe ik,
langzaam,
mezelf verloor.