hou me tegen
ik smeek je
ik wil dit iedereen besparen
maar er is iets
de storm is heviger dan ooit tevoren
ik ga helemaal verloren
niemand zou denken
niemand weet
waar ik toe in staat kan zijn
als mijn storm niet gaat liggen
maar het was niet goed
het verdriet ligt recht op mijn hart
iets
wat ik niemand vertellen kan
maar de storm wil niet gaan liggen
dromen
ik snijd mijn hele armen kapot
ik schrik wakker
en ik wenste dat ik sliep
lang en diep
weg van de nachtmerries
rustig
maar ik ben bang
want sommige dromen
kunnen worden waargemaakt
ik heb iemand nodig
alsjeblieft
hou me tegen
ik smeek je
moet het leven echt zo zijn?
waarom voelt het dat iedereen mij in de steek laat?
Het is alleen maar een gevoel
toch....?
maar wie houd mij dan tegen?
om mijn dromen waar te maken
en te vluchten voor mijn nachtmerries
en de storm in mijn hoofd?