Vergankelijk
Bomen flitsen voorbij,
Boerderijen en boomgaarden,
Kijkend uit het raam,
Als een wereld
die je niet kan betreden,
alleen kan aanschouwen
Weilanden en velden,
Rivieren en beekjes,
Trekken in een flits
Aan het oog voorbij
Als kleine stukjes leven,
Maar dan apart
Een nieuw station,
Een nieuwe stop
Om alle beelden,
Te reconstrueren
En er even snel
Over na te denken
En daar gaan we weer
Steden en dorpen
Voetbalvelden en kerken
Stukjes van mensenlevens
Misschien straks niet meer,
Dijken en bossen,
Alleen van het nu,
Straks misschien niet meer...