met mijn ogen volg ik de vogels
onrustig in de vlucht, rommelende
geluiden kondigen ander weer aan
wolken drijven in alle kleuren voorbij
ramen aan de overkant laten me zons-
ondergang zien…voel de wind staan
ongemakkelijk blijf ik aan de struik
hangen met mijn huid, pluk de enkele
rijpe framboos die verdwijnt in mijn mond
het licht verandert in akelig geel
angstig wacht ik af wat er staat te komen
en strooi wat schietgebedjes in het rond
de eerste regendruppels zullen weldra vallen
ik wacht gespannen af, uit dezelfde hoek
als gisteravond drijven de buien binnen
de ramen en deur gesloten, een kaarsje brand
nu sta ik er alleen voor, de eerste flits
wat moet ik zonder jou beginnen
dwaal tussen bomenbos, dwaal lang de lucht
geen rechte weg zal mij geboden worden
met jou aan mijn zij is het makkelijker dan alleen
ik schenk mezelf wat te drinken in
gelijk zwart satijn sluit de nacht zich
als een laken om me heen ………
Alie Hoogenboezem-de Vries: | Maandag, juni 11, 2007 23:35 |
prachtig gedicht Remie, ondanks de angst erin, zooo mooi liefs, Alie |
|
lommert: | Maandag, juni 11, 2007 22:33 |
een parel je gedicht....dit is graag lezen;) liefs willem |
|
ninodepino: | Maandag, juni 11, 2007 22:15 |
Ai:(, aai, stel je voor dat het opeens roept Reeeeeeeeemmmiiiiiiiiiiiiiiiiel:) ...kom van dat dak af... oef wel mooi meeslepend geschreven! liefs, nino. |
|
Dreamlover: | Maandag, juni 11, 2007 22:10 |
OOOO lieve Remie...in 1 woord PRACHTIG.....toch jammer dat het hier overgewaaid is :( Liefs Dreamlover |
|
lonely 1: | Maandag, juni 11, 2007 22:09 |
herkenbaar gevoel, maar zo mooi geschreven, ondanks het verdriet, liefs, lonely 1 |
|
Artifex: | Maandag, juni 11, 2007 22:01 |
Hier is het rustig nu. Volgens de radar is hier ook niets in aantocht. Dat was vrijdag wel anders. Gewoon rustig blijven, kaarsje erbij. Het komt wel goed. Liefs, Artifex. |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2007 | ||
Thema's: |