"Ik hou van jou, hou jij van mij?".
Dat is wat ik haar zei.
Het is al een tijdje geleden,
in de kelder, daar beneden.
"Ik hou ook van jou, mijn lieve schat" is wat ze zei.
En ik?Ik was natuurlijk blij!
Zoveel jaren stil gezwegen,
m'n lippen niet durven te bewegen.
Want ik was stapelverliefd,
want zij was mijn hartendief.
Ik kon het niet zeggen, hoeveel ik ook wou,
die drie woordjes "ik hou van jou".
En toen ik het haar eindelijk zei,
maakte ze me superblij!
Ze gaf me een kus, diezelfde dag,
ze gaf me een kus en schonk me een lach.
Ik weet nog dat het in de bowlingzaal was,
en dat ik haar m'n levensverhaal voorlas.
Ze was erg ontroerd,
want ik deed haar denken aan haar broer.
Ik hou nog steeds van haar, en zij van mij,
we staan steeds aan elkaars zij.
Ik zeg nog elke dag "Ik hou van jou, hou jij van mij?"
En elke dag zegt ze "Ik hou van jou, en jij van mij"
Dit is dan mijn geschenk,
voor zes jaar lang dat ik aan je denk.
Zes mooie jaren,
die er vorig jaar vijf waren.
Dit is voor zes jaar samen zijn,
en zes jaar m'n eerste liefde zijn.
Daarom vraag ik het nog een keer,
met dit prachtige weer.
Schatje, hou jij van mij?
ik weet dat je zal zeggen: "ik hou van jou, en jij van mij"