Hemellicht
Je kleurt nu grauw,
rimpelt en valt in
bent meer dan moe
door kracht verlaten
hologig kijk je
het leven raast voorbij
vlinderzacht raakt hij je arm
zijn leven op z’n kop
wat moet hij zonder jou?
Zelfs de dag lijdt pijn
Is zwaar te dragen
Straks is daar het hemellicht
De tunnel die
jou brengen zal naar daar,
waar geen pijn meer wordt geleden
Mathilde: | Vrijdag, juni 29, 2007 14:20 |
ooohhhh... wat is dit zacht en lief... vooral die tweede strofe... geweldig! liefs, mathilde |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
Thema's: |