Daar zit ze weer,
Verscholen in die donkere hoek
Haar polsen vol bloed
Uit haar mond komt alleen maar gevloek
ze is weer laf geweest
en heeft gekozen voor het mes
i.p.v. ervoor te vechten
vechten voor een leven zonder haar mes
dat gevecht begint ze na 2 jaar stilletjes op te geven
net als het vechten tegen die negatieve gedachten
vechten voor haar leven
ze begon alles op te geven
daar zat ze weer,
verscholen in die donkere hoek
polsen vol bloed
maar deze keer geen gevloek
ze wist dat deze keer
de laatste keer ging zijn dat ze daar zo zat
voor de laatste keer voelde ze pijn
gedaan met die schone schijn
haar huid werd bleek
ze begon haar flauw te voelen
ze verliet deze wereld
met een glimlach op haar gezicht