Ik voel me blij maar ook bedroefd,
Wist ik maar wat ik ermee aan moet.
Als ik hem zie ben ik blij,
Oh, was hij maar altijd aan mijn zij.
Ik ben tegelijk ook heel bedroeft,
Want weet dat hij me toch niet hoeft..
Is hij weer weg,
Voel ik me waardeloos en heb weer pech.
Voel me bedroefd en alleen,
Maar ben ik de enigste met dit probleem?
Denk alleen aan zijn getrainde buik,
Waar ik in mijn dromen tegenaan kruip.
Maar mijn hoop is snel verloren,
Wanneer hij me de grond zit in te boren.
Hij is niet altijd aardig, nee,
Maar denkend aan zijn fantastische kop, valt het reuze mee.
Toch weet ik wel, ik hou mezelf voor de gek,
Hij is onbereikbaar, ik sta voor een enorm hek.
Hij wacht niet op mij,
Er staan veel mooiere meiden voor hem in de rij.
Waarom blijf ik hopen?
Als ik weet, dat ik toch met lege handen weg zal lopen.
Was ik maar niet zo ontzettend verliefd,
Ik kan niet zo verder, oh alsjeblieft.
Maar toch kan ik er niks aan doen,
AL is hij voor mij nog meer waard dan een miljoen.
Maar zoveel geld heb ik niet,
Was ik maar zoiets als Aphrodite.
Liefde is waar zij de godin van is,
Maar dat is niet iets wat ik beslis.
Want ik zit nog steeds alleen,
En kan helemaal nergens heen.
Niemand begrijpt wat ik voel,
Want hun hebben geen onbereikbaar doel.
xPaula
*Gedicht zelf meegemaakt, hij zat bij mij in de klas, maar nu is het vakantie, dus kan alleen naar een foto kijken..*