Ik ben het zo beu
De ogen die steeds langs m'n arm glijden
De schrik dat ze zouden vragen:
"Hé is dat van het snijden?"
De waarheid achter die littekens
Je hoort het ze luidop denken
Is er dan geen enkel product
Dat me daarvan af kan helpen
Zijn de mensen dan echt zo stom?
Dat ze gewoon blijven staren
En maar niet willen beseffen
Dat ze me dat beziens beter besparen
Want het is zo al erg genoeg
Telkens ik in de spiegel kijk
Je ziet duidelijk het verschil
Als ik m'n armen met elkaar vergelijk
Dan zie je zo'n aanbieding
Zeer verleidelijk op tv
Maar koop dat maar eens
Zonder dat iemand dat weet
Spijt heb ik niet
Nee, want de pijn deed deugd
Gewoon die littekens weg
Is waar ik me zo op verheug
Tuurlijk, ik weet het
Ik heb ze zelf doen verschijnen
Maar toch smeek ik u, mijn Heer
Laat ze terug verdwijnen..