Afgesloten verleden.
De pijn in mijn hoofd is een wirwar van herinneringen en gedachten die uit een tijd komen,
die is af gesloten of toch niet helemaal. Niet helemaal wetend wat te doen. Het is al lang geleden en het gevoel is weg maar toch af en toe zijn de herinneringen zelfs pijnlijker dan het gebroken hart. De wirwar houdt aan, gek wordend van de chaos in mijn hoofd.
Soms afvragend hoe het zou kunnen zijn als we niet uit elkaar waren maar het weten dat het beter was om je te laten gaan. Zorgt ervoor dat wij beiden voor uit moeten gaan hoe moeilijk het in het begin ook was, dat we nog vrienden zijn maakt et dragelijk.
De pijn wordt een deel van mijn bestaan ook al bloeit het soms nog op van herinneringen van een verleden tijd. Tijd heelt alle wonden soms snel, soms lang en wordt het bijna ondragelijk.
Uit de donkerste put weer in het licht door goede vrienden weer op mijn benen leren staan.
Het verleden laten rusten en weer verder gaan en het leven genieten met goede
vrienden om me heen.