we waren de beste vriendinnen,
dat woord is nu verleden tijd,
we konden het met elkaar heel goed vinden.
jammer genoeg voel jij nu spijt!
je hebt mij in de kou laten staan voor onze jongen,
dat doet mij echt verdriet,
waarom is dit nu nog niet verdrongen?
ik weet het niet.
soms wil ik hem, soms wil ik jou,
ik kan geen keuze maken, omdat ik van jullie beiden hou.
we waren de beste vriendinnen,
dat woord is nu verleden tijd,
we zijn allebei nog niet klaar om ons te binden,
geef toch toe, zonder mee, voel je dan geen eenzaamheid?
waarom voel ik mij nu zo rot?
echt waar, ik hou het niet meer uit, ik kom zot.
ik probeer je uit te leggen hoe ik mij voel,
begrijp je nu nog niet hoe ik mij voel?
we waren de beste vriendinnen,
dat woord is nu verleden tijd,
het voelt aan als duizend pinnen.
die mijn hart opensnijd.
ik vraag mij dikwijls af; is het dit allemaal wel waart,
het maakt ons allebei kappot,
het gaat maar niet voorbij, het heeft geen beetje vaart.
voel jij niet dat het traag gaat inplaats van vlot??
voor mij ben je iets speciaal,
naar vriendschap velangen we allemaal,
dus ben ik opzoek naar een andere boezemvriendin,
en hoop dat ik kris ooit nog bemin!!!