je bent gemaakt van breekbaar dun glas
het is beter om je niet aan te raken
en als ik te dicht bij je kom staan
hoor ik je hartje al heel zacht kraken
ik probeer recht in je ogen te kijken
jij probeert mijn knipoog telkens te ontwijken
terwijl ik naar jouw zeldzaamheid verlang
houd ik me maar moeilijk in bedwang
heel zachtjes streel ik over je huid
je slaakt een zacht kwetsbaar geluid
daar waar liefde heerst is het hoorbaar innig
jij maakt al mijn dagen ontzettend zinnig