het is altijd
ik mezelf en mij
nooit eens spijt
en nooit eens blij
chagerijnig dat ie is
en vervelend
maar het is maar dat ik hem mis
was net zo aan hem gewend
dat iritante jongen
die soms trapenten naar mij
maar wanneer de vogeltjes wee zongen
stond ie weer aan mijn zij
klaar voor wat er komen zou
samen onderweg
maar het is niet verlopen zoals ik wou
want onze wegen gingen scheiden
en nou mis ik
dat ene jongetje
die mij wel een sloeg
maar waarvan ik
weet dat ie
dat deed
omdat ie me mocht
dat ene jongentje die
ik vroeger als klein meisje
kont vertrouwen