Daar, helemaal alleen in het donker rollen
tranen over je wang. Tranen die niemand
ziet, omdat je ze verstopt achter je lach,
die zo echt en toch zo nep is. Elke dag is al-
leen maar weer een poging om te overleven,
proberen niet onder te gaan in de stroom
van emoties die je hebt. En nog steeds pro-
beren weg te vluchten van alles wat teveel is.