de gangen in school vol gestroomd met leerlingen.
het is weer pauze, de weg naar de kluisjes versperd.
doorgelopen deurtje open en toen zag ik jou daar staan.
een soort van lach op mn gezicht maar van binnen huilde ik.
de druk,de spanning,de keuze en mn "angst" voor jou het
werd me allemaal eventjes teveel. Door dezelfde gang liep ik naar de kantine, zag je ook lopen brood in je hand,
jas aan. Ik de trap op deuren door en gaan zitten, het gevoel dat ik anders vallen zou. Ik kan en kon het niet meer aan je constant tegen het lijf te lopen. Ja ik voelde het en zag het dat je keek. Je ogen zo van ik zal je wat doen maar nu (nog) niet er zijn te veel mensen bij al sta jij daar alleen. je kijkt recht door ze heen zo naar mij.
die kou voelde ik even niet het gevoel dat ik rode wangen had, vanbinnen verward door alles. durf nauwelijks nog alleen naar mn kluis door die kleine kantine waar jij dan weer zit. steeds het gevoel zal ik hem zien ... nee ik ken je niet persoonlijk iets wat ik ook niet wil waar ik ook ben die ogen volgen me niet alleen op school ook thuis en in mn slaap ik wil dat je me met rust laat ! je veroorzaakt al genoeg onrust (in mij)
- over een medeleerling -
© joyce obbink 01-10-07