De peer
Deze morgen, ik stond met mijn rolstoel in de badkamer om mij wat te verfrissen, toen ik bomma hoorde zeggen:
“Eliano, bomma heeft twee broden en veertien broodjes bestelt, bij de bakker zou jij die al alleen kunnen halen?”
“Ja,ja, bomma dat kan ik!!!”hoorde ik klein manneke enthousiast roepen.
De bakker is amper honderd meter van ons vandaan, maar Eliano was nog nooit alleen naar buiten geweest.
“Als je beloofd aan het zebrapad over te steken en als het mag van bompa, mag jij alleen naar de bakker.”beloofde bomma.
Ik had al lang besloten dat hij mocht gaan.
Ik herinner mij nog de eerste keer dat ik naar de winkel mocht gaan.
Ik moest naar “Den Door”een kruidenierwinkeltje achter onze hoek, om een doosje sterretjes voor in de soep. Door, de winkelier, kende de kunst om zijn fruit op een aanlokkelijke mannier voor zijn winkel te exposeren. Het waren vooral de heerlijke grote Flippen die mij deden watertanden.
“Door, voor mij een doosje sterretjes en die peer,”wees ik het dikste exemplaar aan.
Blij als een konijn op een klavertjesveld rende ik naar huis.
Toen ik thuis kwam was de blijheid vlug over.
“Wie heeft jou gezegd om een peer te kopen?”vroeg ma streng.
“Zij zag er zo heerlijk uit make”zei ik, want ik voelde dat er wat ging zwaaien.
Ik kreeg een ferme draai om mijn oren en moest de peer onmiddellijk terug brengen.
Diep vernedert, met ma’s rode vingers op mijn wang, gaf ik de vrucht terug aan Door.
“Hier je krijgt ze van mij,”zei de winkelier medelijdend.
Neen, schudde ik.
Ik keek aan het raam. Trots als een koetspaard zag ik Eliano naar de bakker paraderen. Fier kwam hij terug met zijn bestelling.
Zelfs al mocht hij een koffiekoek voor zichzelf gekocht hebben, had hij geen ruzie maar diezelfde dikke knuffel van bomma gekregen. Gelukkig zijn de tijden veranderd. Mijn moeder zal het toen ook wel goed bedoeld hebben.
fortuna: | Woensdag, oktober 10, 2007 11:55 |
gelukkig zijn de tijden veranderd en wordt je lekkere trek nu niet meer weggeslagen. Eliano geniet wel met zo''n lieve bompa en bomma. ;) haha, en ja ik ben al een tijdje wakker, maar nu pas op Freaks. Liefs |
|
Hilly N: | Zondag, oktober 07, 2007 19:40 |
Prachtig verhaal Bompa. Hoop dat het goed gaat met je. lieve groet, Hilly |
|
honingbijtje: | Zondag, oktober 07, 2007 14:52 |
Heerlijk voorval, ja geld og geen geld, een boodschap doen voor een ander is een opdracht uitvoeren, niet meer en niet minder. Je bent ook vast wel eens met een hond thuisgekomen, die zóoo zielig alleen was. Tijden veranderen, maar sommige dingen zie je steeds weer terug. liefs honingbijtje |
|
switi lobi: | Zondag, oktober 07, 2007 13:13 |
Ik ken die reacties uit geldgebrek en de aanlokkelijkheid voor kinderen...ontroerend mooi bompa, jouw vertellen over toen en nu. Dikke kus voor allemaal, liefsliefs, switi lobi |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, oktober 07, 2007 12:20 |
geldgebrek?maar geen liefdesgebrek! | |
conan: | Zondag, oktober 07, 2007 10:50 |
is het geen appel dan is''t een peer die de zondeval inleidt...met smaak verteld deze smakelijke geschiedenis met sterretjes in de soep.. ;) liefs conan*** |
|
Windwhisper: | Zondag, oktober 07, 2007 10:40 |
Je nam me aan de hand mee, jouw jeugd in....en kijk daar het verschil...een oma en een opa zoveel wijzer...tja moederke bedoelde het goed, ze had er ook geen centjes voor...de tijd was anders...en nu die Eliano zo trots als een pauw, hij is groot, hij mag alleen.... Mooi mooi mooi, en ikke...ik las het genietend en ook nog blij, je hebt geen pijn meer, je slaat je er doorheen Kuzzzz met liefs Cobie |
|
lommert: | Zondag, oktober 07, 2007 10:31 |
over kippenvel gesproken...je nam me terug naar mijn tijd, waar al dat lekkers uitgestald lag en er geen geld voor was...prachtige verteltrant;)graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2007 | ||
Thema's: |