gezellig,de kids zijn 8 jaar en geven een feestje voor wat vriendjes uit de klas
mam,we willen het gewoon thuis houden want dan mogen we een kindje extra he?..ja dat mag dus allebei helemaal in hen sas
de meute is nog niet binnen of er wordt al gevraagd waar we naar toe zullen gaan
nergens,gewoon spelletjes thuis....huh wat saai dat is toch niets aan?
de teleurstelling op die gezichtjes doet me even schrikken
het veranderd zelfs bij een enkeling in boze blikken
ik stel voor om sjoelen,twister of galgje te doen
ik hoor zo,n brutaaltje fluisteren..wat is die moeder toch een domme oen
ze willen naar de bios of bowlen en natuurlijk de Mac Donalds niet vergeten
jongens ik dacht meer aan schilderen of knutselen en dan
broodjes om samen te eten
doe dan maar nintendo of x-box of gewoon op de computer als dat kan
oh help,dat hebben we allemaal niet,ik krijg hier wat van!
na veel pijn en moeite hebben ze zich toch wel redelijk vermaakt
moet ik ze dan dat 'kinderachtige' snoepzakje wel geven dat ik voor ze heb gemaakt?
erger kan het niet worden dus ik geef het toch maar mee
als ze al het lekkers zien komt er een glimlach ,gelukkig het einde van het feestje,eindelijk zijn ze tevree!
ik zwaai ze uit en als ik binnen kom zie ik mijn jongens druk aan het knutselen en schilderen
wat heerlijk...mijn 'gewone' spelende kinderen