Soms heb ik héél veel hartepijn
omdat ik niet als een ander kan zijn.
Niet mooi en lichamelijk beperkt
Heb dit, tot op heden, nog altijd niet verwerkt
Soms gaan tranen dan volop vloeien
en voel ik mijn 'donkere zijde' weer groeien
Maar dan voel ik toch die liefde van bepaalde zijden
die me helpen om verder te strijden (lijden).
Niet makkelijk om met mij te leven
Niet makkelijk want véél kan ik niet geven
Niet simpel om het te snappen
hoevaak ik weer, naar lucht, moet happen.
Ademen om door te gaan
ver van al dat sombere vandaan...........