Als ik je nu vast kan pakken, en een kus kan planten
op je vingers die afwezig mijn wang beroeren, dan zou ik het doen...
Ook al zou je niet eens merken dat de traan die jij verplaatste,
er een van geluk zou zijn...
Als ik je niet kan vertellen, dat ik klaar sta om te vallen
in je armen die me vangen,
zal enkel jij me horen, want jij luistert slechts naar nooit gesproken woorden...
Zo drijven wij, als een eenheid voort, in dromen gehuld en nachtmerries ontweken,
om altijd net op tijd, en ruim te vroeg, te beseffen dat wij hen met het gunstig lot beneden......