Hij daagt zijn levens uit en
zijn herinnering werd gekoesterd
door de nacht. Als zijn handen
ontbonden waren en de meren hun
water zoeten, regent het de
lucht in, steeds hoger.
Minder dan een traan die zijn
glans laat zien, telt hij zijn
stappen en maakt zijn dromen waar
door te laten zien wie hij werkelijk was.
Meer dan een vlinder die zijn
vleugels verloor, is hij gemaakt om
in verborgenheid te leven en zijn
vaste geheimen aan niemand te onthullen.