Stemmen horen, mensen zien.
Ik voelde me zo verloren..
En dacht het gaat wel over, heel mischien.
Ben door de stad aan het rennen.
mensen lopen om mij heen.
Ze keken me aan alsof ze me allemaal kennen.
Ik rende door want mijn hart voelde zoals van steen.
Nu heb ik de rust bijna gevonden.
En is die tijd over en gedaan.
Mischien kom ik het wel of juist niet meer tegen in de volgende ronden.
Wanneer ik opnieuw in een leven zal staan.