»Betraande ogen«
Voor me staat een meisje
Met zwarte, betraande ogen
niets in de hele wereld
kan haar tranen drogen
Met alles van zichzelf
is ze zo ontevreden
waarom precies weet ze niet
misschien door haar verleden?
Altijd als ze in de spiegel kijkt
baalt ze van wat ze ziet
ze wil zo graag perfect zijn
en dat lukt maar niet
Elke keer dat het zo goed gaat
wordt het weer verpest
het wil dan maar niet stoppen
al doet ze nog zo haar best
Alles vind ze lelijk
álles, van top tot teen
door alle verafschuwing
is haar hart van steen
Geen emoties meer toonbaar
geen verdriet, geen geluk
diep van binnen weet ze goed;
haar hele leven is mislukt
Maar het meisje begint te schreeuwen
te huilen en te gillen
ze wil haarzelf niet zien
ze staat helemaal te trillen
Het is een vreselijke aanblik
and’re woorden heb ik nie
en dan besef ik eindelijk
dat ik het ben,
die ik daar zie.....
©Kirr, 31-10-07, 17:06