Jullie beloften zijn niet gehouden,
jullie liefde stroomt niet over in mijn hart,
jullie geloof stoot me af,
jullie armen maken mij bang.
Vergeef mij, ik kan jullie niet vergeven.
De beloften gemaakt bij mijn geboorte,
dat jullie van mij zouden houden,
mij op zouden voeden bij 'de leer'
en de liefde van J.C. over zouden brengen,
dat jullie voor me zouden zorgen,
en me geven wat ik nodig had.
Ja, jullie hebben mij opgevoed bij 'de leer'
maar de liefde van J.C. ken ik niet,
jullie zouden voor me moeten zorgen,
maar alles wat ik in mijn handen krijg gedrukt
is 'de leer', jullie waarheid, mijn angst.
Jullie zouden mij moeten geven
wat ik ook nodig zou moeten hebben,
jullie gaven mij vrijheid, binnen dit huis,
en op zondag binnen mijn rokje, op de bank.
Het spijt me,
ik geloof niet meer
in de ouderlijke liefde,
de vrijheid die je hebben kan als kind,
en het meest van alles,
ik geloof niet meer in jullie god.