Langzaam kom je op gang,
en denk je de boel weer op te pakken.
Maar dan...
Ineens komt er weer iets op je weg.
En plots stopt je levensweg,
het spoor weer kwijt.
Wachtend zoekend en hopend,
naar dat ene lichtpuntje.
Het lichtpuntje dat je redt van de ondergang,
hopend dat het niet te laat komt.
Voor je een andere weg bent ingegaan.
Waarna je niet meer terug kunt.
Maar welke weg ik ook kies ik kom altijd weer bij het licht uit..