Ze schreeuwen tegen mij
Net of ik niets goed kan doen.
Ze doen me zoveel pijn
maar achteraf die stiekeme zoen.
Waarom besta ik nog?
ze zijn beter af zonder mij.
waarom slaan ze me toch?
Ze hebben achteraf altijd spijt.
Ik hoef geen knuffels en geen zoenen
Dat maakt het alleen maar erger binnenin mij
Een stiekeme woede
Maar het enige dat ik wil zijn is, vrij
Toen ineens, een veel te harde klap.
Eindelijk het is gedaan
Ik viel te hard van de trap
Nu kan ik op een betere plaats verder gaan...