Moment
Zo de zon schijnt op ‘t gelaat
Maakt mij zo in welbehagen
Ik immer zo vol vragen
Zij vallen af mij, gelijk een gans gewaad
’T warm gewoel der mensen
Met ’n volle voedsel geur
Geen gevoel dat ik betreur
Voor ‘k heb alles binnen wensen
Doch een gemis
’T is niet dak me vergis
Zo zacht streelt de zon
Nimmer zo teder als jouw hand kon
Hand in Hand, Huid tegen Huid
‘K waan me wit, absent geluid
Jouw adem vult mijn longen
In een dans der tongen
Een implosie vult mijn hoofd
Deuren sluiten rij na rij
Het werd me slechts in een droom beloofd
Of was je werklijk bij mij?