»Machteloze moord«
Ik zie het nog zo voor me
Alsof het nu gebeurt
Zij lag op het bed
De lakens rood gekleurd
Met tranen in mijn ogen
Denk ik hieraan terug
Hoe machteloos ik daar stond
Hoe ik staarde naar zijn rug
Zij schreeuwde en ze gilde
Zijn handen sloten om haar keel
Zij hapte wild naar adem
Het was een vreselijk tafereel
En toen kwam het punt
Waarop mijn tranen sneeuwden
Door de hele kamer heen
Ik zag ze en ik schreeuwde
Hij keek om en zag mij staan
Zijn greep verslapte wat
Zij rukte snel zijn handen los
En probeerde hem te slaan
Maar toen zag ik wat glinsteren
In het licht dat door de ramen scheen
Het licht dat van de maan afkwam
Ik voelde me even heel alleen
Daar stond ik dan zo klein en bang
Aanschouwde stil de moord
En zag door de waas van tranen heen
Hoe zij toen werd doorboord
*
©Kirr, 29-11-07, 11:20