In stilte even schrijven,
Over mijn pijn en verdriet.
Midden in de nacht
Even rustig mijzelf kunnen zijn
Wanneer het licht door mijn raam heen gluurd,
Even proberen te slapen,
Want morgen weer een nieuw dag,
Waarin ik weer moet lachen.
Soms wil ik dat mijn kleine droom
24 uur werkelijkheid word,
een nacht van 24 uur.
Alleen om even mijzelf te vinden.
Overdag is m'n lach de leugen
Van pijn en verdriet,
En dat alleen omdat
Achter een lach niemand het ziet.