De ene dag zie ik liefde om mij heen
Maar de andere dag is het verdwenen
Mijn lichaam vraagt erom
Maar waarom hoort niemand het?
Is er iets waar ik op moet wachten?
Of moet ik verder gaan?
Met de meute mee?
Groeien in mijn ontwikkeling?
Wat is precies volwassen worden?
Gaat het vanzelf?
Wil ik dat dan allemaal wel?
Zelfstandig je keuzes maken?
Loslaten van je vertrouwde omgeving?
Alleen verder gaan?
Niemand die zegt wat verstandig is?
Niemand die je wijst op je gemaakte fouten?
Niemand die helpt bij het herstellen ervan?
Alleen vechten voor datgene wat je wilt bereiken?
Mag je ook pauzes nemen tussendoor?
Kan je het stop zetten als het even tegen zit?
En wanneer ben je klaar?
Of gaat het alsmaar verder?