vanmorgen betrap ik mezelf blijven hangen in een flashback voor me uit starende
met diezelfde blik in mijn ogen als jij in de bus
ik heb het verdrongen, uit angst voor jouw gevoel voor mij, niks relativerend vergarende
maar nu komt het over mij heen ontwijken is een onbegonnen klus
samen met the girls onze dansvibes proberen te dumpen in een disco in een achterbuurt
ons al eerder die avond laten flowen dus dat werd vanzelf aangestuurd
ok ik had dus never nooit niet gedacht dat ik je hier tegen zou komen
jij rooie donder uit mijn dromen
onbewust had ik al bedacht dat ik voor je was gevallen maar gaf nog niet toe
ik zat dan ook in mijn eigen belleblaasbubbel toen ik je dan ineens zag
er raasden meerder gedachtengangen op één moment door mij heen en dacht nou moe
ik probeerde gecontroleerd over te komen en redde mijn hag
van binnen had ik het niet meer, want ik zag je op het moment dat je mij aankeek
het liefst had ik gehad als ik het nu bedenk dat je meteen korte metten met me maakte
maar dat is achteraf waar ik in de uitleg van mijn gevoel mee radbraakte
het is niet uit te leggen wat er door mij heen ging, want ik had je gevonden of jij mij
maar zo verlegen als ik niet wou laten zien dat je mijn richting op keek jij
in mijn hoofd betekende dat iets, genoeg, ik kreeg anwoord op de twee vragen tegelijk
en ik moest mezelf bekennen dat ik voor je viel totaly, en dat het wederzijds was blijk
totaly in shock, sluit ik me af, want aan flauwvallen heeft geen enkele millenium man gedacht
ook al heeft voorbestemd voor elkaar zijn de macht
het ging ook zoals in de film, juiste ambiance en alles mensen overal
en tussen de drukte door staat alles even stil alsof die twee seconden eeuwig duurden
mijn droom kwam uit en die kon ik niet hendelen, mijn gevoel ging zo van stal
dat mijn hersens de boel maar even uitschakelde en de rest stuurden
ja schat zo erg is het ik loop er al tijden me rond te blocken maar nu is de bom ontploft
en heeft het mij totaal in zijn macht terwijl ik probeer het vrouw zijn terug te relativeren
denk bij mijzelf sorry
ik heb ons niet willen bezeren
ik met mijn vluchtgedrag
ik die daarmee een heel ander beeld schetste en voor wat of wie het zag
ik ben zo stom geweest, ik ga mezelf vergeven, wanneer jij het ook doet
ik wou dat we een nieuwe kans hadden, weer in de disco, wat zegt ze jawel daar
dan ben je daar en dan ben ik er wel klaar
voor en ontbreekt mij niet de moed
om mij aan mij diepste wensen toe te geven
en het avontuur van mijn leven te gaan beleven
met jouw
elke morgen als ik opsta zit jij in mijn hoofd als ik ga slapen
mijn feromen zijn als was voor die van jouw, ik raak ongeneeslijk verklaard
mijn hart weet onze tijd komt ook al zit ik nu te gapen
daarin zit jij bewaard
ik koester elke passage van onze voetstappen
ik zweer dat ik kapot veel meer van je hou dan ik heb willen toegeven
en dat wat het met mij laat doen zijn geen grappen
jij laat mij flowen als veel meer dan alleen zweven
door het vuur ga ik met volle overgave voor je hartstochtelijk raak ik ervan verkouden
ik ga het goedmaken dat beloof ik je jij bent de liefde van mijn leven
dus dat ga je lang beleven
als jij in mijn thuisje bent zit jij in mijn ambiance
wil jij opgaan in de trance
waarvoor ben je bang
die littekens op mijn voorhoofd heb je toch al gezien toch
ik heb alleen rare tenen beloofd, en als jij last van zweetvoeten hebt dan is in de gang
de badkamer en sokken liggen daar en hier heb je een handdoekkie schat
maar als ik mijn honneponwens zijn eenmaal aan je voorgesteld wat mij betreft begint dat al in de gang
dan wist ik zeker wat ik aan je had
maar nu zijn het enkel dromen over je lunchbox waar ik stiekum koekjes in had verstopt
en al het andere wat ik al tijden heb opgekropt
ben je bang dat je aan deze enorme zee van liefde zult gaan bezweiken aan ons ongeneeselijk verliefd
of is alleen mijn fantasie ongetemd vertiefd
omdat jij nooit zul antwoorden