»Want vannacht regent het rood.«
Als de kilte vrij maakt
wat zelfs de stilte verzwijgt
en als door tranen mijn woede
langzaam het duister in stijgt
Als de muren verstikken
wat de wereld niet wil weten
en als de pijn van eenzaamheid
gevoelens doet vergeten
Als de overmacht te veel is
wanneer het leven me verlaat
en als de laatste droom eindigt
waar wanhoop op me in praat
Als de kracht van opgeven
de eeuwige littekens ontbloot
Ja, dan blakert alles blauw
en regent het rood.
©Kirr, 05-01-08, 13:24