Wat voelt het leven koud
wanneer de tijd stil blijft staan
wanneer ik me hoor denken
over de leegtes in mijn eenzaam bestaan
Geen antwoord krijg ik terug
geen enkel hoopvol gebaar
ik kan niet blijven wachten
hoe de hemel zich voor mij openklaart
Bij elke kleine stap
die mijn geraamte zet
volg ik zielloos en verslagen
hoe ik mezelf van een toekomst belet
Wat voelt het leven verloren
als het spel al is gespeeld
wanneer ik niet kan praten
over de leegtes die in dit leven zijn verdeeld
Ik kan smeken om de woorden
die in mijn gedachten worden gelegd
maar waarom zou je luisteren
als je weet dat mijn gevoel iets anders zegt
Wat voelt het leven koud
wanneer de pijn als warmte niet meer voldoet
wanneer je me niet hoort praten
over hoe ik voor jouw fouten boet
Dit zijn van die dagen, vader
dat je voor mij nooit meer bestaat
je vergiftigt mijn hele leven
ik voel dat het steeds slechter met me gaat
Wat voelt het leven verloren
wanneer drank boven me staat
ik wil mijn gevoelens terug laten spreken
het is beter dat je mijn leven verlaat