Ik voel jouw worsteling,
en zie jou
het wankel evenwicht
je ergernis
“toen was het toch beter”
Het voelde alsof
het meer luchtig was
“’t leefde meer”
De dagen zijn voorbij
Je werd gelieft, gelukkig,
“je was zo vrij” en nu
het zwarte gat zo
herkenbaar diep
beangstigend haast
je hervind
jezelf, het pad
de spiegel eens jouw angst
ze laat nu iets anders zien
een mooi warm mens
.liefde en begripvol
een baken voor velen
ik loop met je mee en deel de kleuren
ver voorbij de kruising van het pad
waar de weg omhoog gaat,
jouw leven herbegint
ana (stacia): | Donderdag, januari 17, 2008 14:37 |
Je bent en blijft een bijzonder medemens van onschatbare waarde voor velen. Dikke kus ! Ana |
|
flores: | Woensdag, januari 09, 2008 22:32 |
De woorden zijn van een dusdanig gevoel dat het raakt. Meer dan dat. Je bent een mooi mens! En ik houd van mooie mensen om mij heen. ;) Geloof me, dat werkt helend. Met mijn liefs |
|
- Suus -: | Woensdag, januari 09, 2008 22:07 |
Hmm, ik ben op zoek naar woorden maar geniet van het begrip, dat me haast tot tranen brengt.. Het gevoel gehoord te worden, nadat ik zolang opnieuw aan mezelf ging twijfelen, dank je wel lieverd. en deze woorden print ik uit en draag ik met me mee, waar ik ook ga ;-) Hele dikke knuffel, Suus |
|
kerima ellouise: | Woensdag, januari 09, 2008 21:30 |
mooi Arie...nadat het zwarte gat opgelost is en kleuren zich hervinden...dit meelopen laat de weg bloemen in een herbronning van nieuw begin liefs kerima ellouise |
|
Cora (ZIJ): | Woensdag, januari 09, 2008 19:36 |
Ik snap de titel niet :S | |
Tineke Wilgenburg: | Woensdag, januari 09, 2008 18:58 |
jezelf hervinden wat schrijf je dit mooi lees nu voor het eerst je gedichten mooi hoooor lieve gr |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2008 | ||
Thema's: |