Afstand en nabijheid -


Twee stappen verwijderd van een onophoudend gevoel,
Dichtbij maar zo verweg in mn gedachten tot een doel.
Ren verder weg in hoop dichterbij te komen,
Overspoeld door liefde en tranen deden overstromen.
Pijnlijk als de nacht toebracht in het duisternis van verlangen,
Tragisch en meelijdend met mezelf en de dagen van angsten.
Zat gekluisterd op de bank met mezelf als voorbeeld als bangste.
Had me armen open geslagen voor de snel betredenste pad,
Maar verkeerde kanten opgekeken waardoor ik een andere afslag had..
en nu de afstand en nabijheid kan tellen op mn hand.