verdwaalde ik eens in de hoop te blijven bouwen
in het bos van onvoorwaardelijk vertrouwen
 
gevoelloos zette jij je neer, terwijl alle alarmbellen
rinkleden droeg ik de donkere nachten vrolijk voorbij
het betekende niets voor je, ik was slechts passant
 
terwijl jij elke morgen mussen in de dakgoot hoorde
fluiten was ik doof voor de woorden die niet kwamen
het gebaar wat ik dacht te zien was niet oprecht
 
geef me liever namaak geluiden die uit een eerlijk
hart komen,  dan de valse tonen van krassende kraaien
blaast de wind nu op plastik vogels met water gevuld
 
 
 
 
IMG_7728a.jpg image by JannyD
 
 
 
Reacties op dit gedicht
remie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


lommert: Donderdag, januari 31, 2008 08:19
goede morgen li8eve Remie...indenkende woorden in de vroegte....eerlijkheid...een sleutelwoord;)...en die beestjes herken ik nog met dat watergeluidje

liefs van mij
willem


hiljaa: Donderdag, januari 31, 2008 06:32
leuk om te lezen
knufliefs--hiljaa--


Hilly N: Woensdag, januari 30, 2008 21:16
Mooi geschreven Remie.

Lieve groet, Hilly


Quicksilver: Woensdag, januari 30, 2008 20:56
ja lieve meis zo is het wel..wat jij schrijft.. geef mij maar eerlijkheid want die duurt het langst. zonder namaakgefluit!!

Waardevol mooi geschreven..
Liefs van mij ,fijne avond
Dickyxxx


Cora (ZIJ): Woensdag, januari 30, 2008 20:54
En wat ik weleens zeg, liever een houten kooi die open staat dan een gouden dichte ;)

Mooi gedicht Remie.

hug!


Marousia: Woensdag, januari 30, 2008 20:28
Wat een pracht maar wel heel droef geschreven, ja die alarmbellen, horen we niet graag. En wees blij, dat je er nu achter kwam. Liefs van Marousia en sterkte en een knuf als troost.


erje: Woensdag, januari 30, 2008 20:06
toch wel een beetje droevige fictie en wat die eendjes betreft die hadden mijn kleinkinderen altijd in bad
liefs Ronny


Peter van Tiel: Woensdag, januari 30, 2008 18:57
Eén geluk meid, je hebt het op tijd ontdekt en hierdoor is je een nog grotere teleurstelling bespaard gebleven.
Mooi geschreven.
Een troostknuffie van,
Peter.


arie: Woensdag, januari 30, 2008 17:12
Je bouwde, vanuit jouw gevoel een band. En juist deze band werd zo wreed verbroken..
In mijn ogen, ben jij zo veel meer dan dat hij jou heeft doen laten voelen.
Jij bent oprecht en warm.
Vergeet deze koude, en warm je weer in veilig nieuw leven

knuff


jasmienschrijft: Woensdag, januari 30, 2008 14:12
Niet luisteren naar de rinkelende alarmbellen is heel herkenbaar.
Jasmien


Yellow: Woensdag, januari 30, 2008 13:56
zeer mooi gedicht,
alleen vind ik de titel niet zo goed passen bij de gevoeligheid van het gedicht.

maar dat is mijn gevoel
en doet zeker geen afbreuk aan dit schrijven.

groetjes,
Y.


Over dit gedicht
Auteur:  remie Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  30 januari 2008
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.