Het ligt tussen
al wat ver weg leeft,
zich onvindbaar heeft gemaakt.
Rustend onder doorwinterde wortels
en zware aarde
of op grote hoogte
in de sneeuwrimpels van een wolkeneter
misschien slechts om te rijpen.
De aarde drinkt niet meer
maar ik vang de druppels voor haar
voor mij.
kerima ellouise: | Zaterdag, februari 16, 2008 19:35 |
supermooooooooooooiiiii ! klasse EvR !!! liefs kerima ellouise |
|
sensi: | Zaterdag, februari 16, 2008 15:22 |
Hm .. dit begrijp ik niet goed. Is het "geluk" wat onvindbaar is? :S Het oogt wel mooi :) Liefs |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2008 | ||
Thema's: |