Een nieuw begin
Een nieuw begin,
eindelijk gaan leven naar mijn zin.
Alles kunnen doen zeggen,
zonder iemand iets uit te moeten leggen.
Eindelijk stap ik een nieuw leven binnen,
ik laat het verleden niet van mij winnen.
Nu ik dingen een plekje heb kunnen geven,
kan ik gaan genieten van het leven.
Jaren had ik een sterke muur om heen,
plots kwam er iemand en nam daarvan een steen.
Steen voor steen werd mijn muur zwakker,
maar schudde mij zeker wel wakker.
Daarna veel met elkaar gesproken,
tot de dag dat mijn muur compleet was gebroken.
Ik zie nu in dat ik mezelf mag en kan zijn,
dat maakt mijn leven nu fijn.
Eindelijk kon ik ze laten gaan mijn tranen,
om mij zo een weg naar de toekomst te wanen.
Het leven is als een brug, het is erop of eronder,
maar mezelf kunnen en mogen zijn is na vele jaren voor mij een wonder.
Dankzij mijn vrienden voel ik me een compleet ander mens,
voor velen nog steeds een harte wens.
Wil men met mij praten dan sta ik altijd klaar,
hopelijk geef ik hun leven stap voor stap weer zin
dat is voor mij slechts een klein gebaar.
Niemand verdient eenzaamheid, pijn en verdriet,
maar menigeen zien dat niet.
Niets meer hoeven op te kroppen,
maar me vrij als een vlinder ontpoppen.
Zo zou het voor iedereen eigenlijk moeten zijn,
ook dan is voor hen het leven weer fijn.