bij de eerste die zich ophing
aan een gespannen koord
tastte men in 't ongewisse
en dacht heel even zelfs aan moord,
maar na de 17 de in rij
dit wil zeggen ...
volgens officiele cijfers,
want 't konden er wel meer zijn,
hield men de dochters angstvallig binnen,
kregen de zonen huisarrest,
begon de geruchtenmolen
op volle toeren te draaien
op de gure wind
van gissingen en veronderstellingen,
want door al die publiciteit in de tabloids
werd het taboe definitief doorbroken
jezelf in 'n opwelling,
hoe komt uit,
stekker uit het stopkontakt,
'n einde aan te maken,
internet ? copycat ? aliens ?
no jobs, no future ?
een vreemde virus van depressie
neergedaald over 't dorp of gehucht ?
't gedroomde scenario
van 'n hollywood film
allias de X-files of Stephen King,
wordt allicht binnenkort
ook in jouw bioscoop verwacht ...
nu werd 't geheim
van 't simpel raadsel onthuld,
de uitzinnige schreeuw van de moeder
die 's morgens de kamerdeur openstiet,
bij 't zien van dat beeld om nooit te vergeten,
't ondraaglijk ouderlijk verdriet,
dat het meer dan moed vergt
om zich staande te houden
zich door 't leven te slaan,
met meer vallen dan opstaan,
zonder heel even nu en dan,
de trappers
of de zinnen,
helemaal te verliezen ...
( n.a.v. zelfmoorden in Bridgend, Wales )