wegdromen in de regen ©
De regen sijppeld langs het raam,
mijn hoofd rust tegen jouw schouder
en samen volgen we de weg van de
druppels. Plots pak je mijn hand
en is het veel interessanter dan
de regen want opeens kom ik weer
mezelf tegen.
Wakker geworden uit mijn gedachtes
zit ik weer in de wereld van de werkelijkheid.
Naast jou op de bank, waar ik net even
van mijn zorgen bevrijd. Nu weer verder
leven, de tijd staat niet meer stil ik moet
nu weer gaan geven wat ik aan je geven wil.
Mijn warmte en mijn licht.
Morgen het eind van deze droom,
het begin van het echte leven staat weer
voor de deur. Niet meer het leven
als een sprookje, maar om de 50 minuten
gewoon weer de schoolbel. Ik zal je missen
elke dag weer want zonder jou is het niet
zo gezellig meer !