voor mijn zoon
ze klein en teer
maar toch zoveel meer
je bent mijn leven
jou wil ik alles geven
beschermen voor al het kwaad
dat op deze wereld bestaad
voor ziekte en verdriet
maar helaas dat kan ik niet
want je lag daarzo ziek en zwak
nog nooit was je zo mak
thuis blijven kon niet meer
dus direcht naar het ziekenhuis dit keer
daarin het grote bed lig je dan
mijn lieve kleine man
angsten hebben we uitgestaan,
maar ik wist dat jij zou knokken voor je bestaan
bijna waren we je kwijt
maar we hebben je nog dankzij onze koppigheid
een weekend arts die de erst niet inzag
en vond het het beste als je thuis lag
gellukig zijn we naar de eerste hulp gegaan
waar ze ook vreesden voor jou bestaan
ondanks alle tegenslagen die er waren
wist jij blijkbaar toch je krachten te sparen
en toen sloeg de behandeling aan
ik ben nog nooit zo gelukkig geweest in mijn bestaan
tegen dit soort dingen kan je wijnig beginnen
alleen maar hopen dat je de strijd zult winnen
mijn lieve kleine man
ik wou dat ik je hiervoor behoeden kan
maar sommig kwaad kan ik niet blokken
daar zul je zelf voor moeten knokken