Je bent nu echt weg, voor altijd.
De laatste kille begroeting,
met de stille, zoute tranen,
die zachtjes mijn wangen strelen.
Je bent zonder mij gegaan,
en zal niet meer voor mij komen,
hoewel dit niet een keuze was,
die jij zelf hebt gemaakt.
Je hebt mij alleen gelaten,
in de koude, stille wereld,
die zo eenzaam is zonder jou,
De weg verlaten en pijnlijk.
Je zult nu niet meer komen,
Ik zal je altijd missen,
want jij was een deel,
een deel van mijn hart,
een deel van mijn leven.
Met een laatste gebaar,
werp ik een bos rozen,
op het kale, grijze graf,
waar jij je rust vindt.
Je bent toch heengegaan
om niet meer terug te komen.
Ik draag je in mijn hart,
en zal je ooit weer vinden.
Je bent nu echt weg, voor altijd.
Je bent nu weg, om nooit meer terug te komen.
~Voor Mike~