Ik hou van de dood, de dood is mijn leven.
Alleen weet ik niet wat houden is,
wat "dood" zijn betekend,
wat leven is, of vroeger was.
Ergens lach ik, ergens huil ik,
maar waar en hoe?
Het zijn vragen zonder einde, zonder begin.
Maar toch, zonder intens geluk,
zonder fysieke traan,
jaag ik mezelf het leven door, het leven?
Bestaat het dan?