zo vloog ze weg
zonder vleugels
met de wind mee
op eigen kracht
verlaten door alles
alleen met een bestaan
van zichzelf
overgelaten aan alles om haar heen
zwevend door de tijd
daar waar tijd eindigen zou
aan het eind van de wereld
waar horizon eindigt in niets
emoties verzwaard
door tijd en het leven
meegenomen door haar
op de wind zonder vleugels
moongirl1982: | Maandag, maart 24, 2008 11:28 |
stilmakend... groet moongirl1982 |
|
Marousia: | Zaterdag, maart 22, 2008 22:40 |
Voel hier de eenzaamheid, door het verlaten zijn door alles en iedereen. Prachtig gedicht. Liefs van Marousia XX en fijne paasdagen. | |
lommert: | Zaterdag, maart 22, 2008 10:55 |
verlaten door alles...overgelaten...leest toch wel van de droevige...maar dat is dan wel weer goed neergezet...liefs van mij willem |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, maart 21, 2008 19:18 |
mooi geschreven Sabri! liefs kerima ellouise |
|
Auteur: Sabri83 | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2008 | ||
Thema's: |