In een web van doorzichtige leugens
leeft ze als in een zeepbel,
daar waar de woorden zo verdraaid zijn
dat ze bijna echt lijken.
Bevroren gevoelens en valse indrukken,
terwijl ze haar ogen gesloten probeert te houden
voor de waarheid die zo’n pijn doet.
En ook al doet ze nog steeds
net alsof het haar niets interesseert,
het is nooit echt geweest.