Totaal verward...
Soms gebeurd er ineens iets wat je totaal verward..
het voelt als een mes door je hart.
Nooit een moment uit m'n gedachten geweest...
bezit van m'n hart en m'n geest.
Altijd in gedachten,jouw zoenen,jouw warme handen,
deed mijn hart van verlangen branden.
Sterke armen...mooie zwoele en doordringende ogen,
met een apart soort magisch vermogen..
Nooit en te nimmer zou ik me laten verleiden,
maar nog één keer jou zien,horen,voelen en ruiken kon ik niet vermijden.
Nooit heeft een man los kunnen maken,wat jij wél kon,
jij deed mij sterker stralen dan de zon.
Jij liet me echte liefde kennen....jij liet me voelen...
wat ze met onbegrensde liefde bedoelen.
Nooit weer heb ik dat gevoel gehad,
dat ik iemand zo aanbad...
Ik kon je niet meer loslaten...
en ben nooit in staat geweest je te haten.
Redenen waren er in overvloed...
maar het gevoel wanneer ik bij je was,voelde gewoon té goed!
Je liet me een aantal jaren terug zonder woord of wijs keihard vallen,
kon géén relatie meer hebben zonder het te verknallen.
Ze haalden het gewoon niet bij jou...
vind het dan ook spijtig dat je niet meer wou.
Toch ben ik zo onnadenkend geweest me weer in de hol van de leeuw te begeven...
en je bracht alle gevoelens en gedachten weer tot leven.
Totdat ik het zag....
je had een vriendin...én weg was mijn lach....
Ik weet het,het was fout...
maar probeer maar eens iemand te laten gaan waar je van houd!
Probeer dan maar eens nee tegen diegene te zeggen...
het is moeilijk uit te leggen.
Maar hij heeft zo'n impact en brengt zoveel bij mij teweeg,
ik was blij met ieder woord of teken dat ik van je kreeg.
Nu zie ik in...dat ik je moet laten gaan...
omdat ik anders alleen kom te staan.
Nu weet ik...jij voelt niet wat ik voel...
en ga ik voor ik denk al wel de 3e keer op m'n smoel.
Er blijft altijd een plekje in m'n hart speciaal voor jou...
kan het ook niet helpen...denk dat ik voor altijd van je houd.
01-04-2008