De ochtend lacht
en jij kreunt drie koppen warm
onder je zachte dons.
Na bijna een jaar niet naar school
is dit vergelijkbaar met een eerste schooldag.
Maar je wil niet.
Nog niet.
Nu niet.
Straks niet.
Later niet.
Eigenlijk nooit.
Hoe zit het leven ook alweer in elkaar ?
Ik open de kobalt blauwe gordijnen
en geef de ochtendlucht kansen
om je alsnog uit bed te krijgen.
Het lukt nog ook.
Je slentert de badkamer in
en kruipt onder warme douchestralen.
Het regent rondom jou maar het voelt goed.
Waarom zou je deze regenbui verlaten ?
Tijd gromt omdat het moet.
Arme jij.
Arme ik.
We willen geen van beiden
het ongewisse tegemoet.
Maar het leven trekt en duwt.
Er is geen weg terug.
fortuna: | Dinsdag, april 15, 2008 23:28 |
Herkenbaar draait de wereld door en het liefst mét jou. Toch voelt het niet draaiende... Liefs |
|
88: | Maandag, april 14, 2008 17:24 |
slik..en allebei nog maar een keer.. | |
dreadqueen: | Zondag, april 13, 2008 22:50 |
Struikelen,vallen en opstaan.Soms vlot dan weer moeizaam,maar er is geen weg terug.Heel herkenbaar.lieve groetjes | |
patrick vandewalle: | Vrijdag, april 11, 2008 21:51 |
zeer mooi en herkenbaar een andere morgen: http://www.youtube.com/watch?v=7ESHjYat9rk mvg, patrick vandewalle |
|
Marousia: | Vrijdag, april 11, 2008 21:50 |
Een rakend intens geschreven gedicht. Liefs van Marousia | |
kerima ellouise: | Vrijdag, april 11, 2008 21:37 |
zo jammer dat tijd gromt en je nooit de tijd geeft ...indringend rakend en zucht...een toon in je schrijven dat ik niet kan benoemen...zo zielsverloren... een knuf voor jou en je stem! liefs kerima ellouise |
|
kriekske: | Woensdag, april 09, 2008 12:52 |
vandaag ben ik blij dat de ochtend mij toelacht het besef van hoe vergankelijk het leven is heb ik maandag ervaren ... trek en duw maar ga stap voor stap ook al is het moeilijk een leven in het ongewisse is de moeite waard ... liefs |
|
Hilly N: | Dinsdag, april 08, 2008 23:05 |
Rakend Inner. Lieve groet, Hilly |
|
1_2_tree: | Dinsdag, april 08, 2008 21:49 |
ja, maar blijven vluchten voor je problemen is ook gene optie. Somsmoet je even duur de zure appel heen bijten, veel succes en sterkte hiermee ;) kussx |
|
elze: | Dinsdag, april 08, 2008 17:31 |
is het kind nog kind als het geduwd de richting gaat - hij die niet wil maar moet omdat hij de groten de reuzen zijn en hij het liefst maar kind kind kind wil wezen kuslaifs elze |
|
Elenore De Groote: | Dinsdag, april 08, 2008 16:49 |
Echt mooi geschreven! Heel mooi verwoord. Intens en genietbaar. Liefs, Elenore xxx | |
Quicksilver: | Dinsdag, april 08, 2008 15:01 |
Oei wat klinkt dit heftig en verdrietig..Zo intens gevoelig geschreven..het raakt mij erg lieve Inner! Dikke welgemeende knuffel van mij..Kuzzz Dicky |
|
conan: | Dinsdag, april 08, 2008 12:17 |
soms gaat er niets meer , en is het wachten , tot er weer een zachte regen komt...die als genade al het onzegbare leed wegspoelt ... liefs conan*** |
|
Yellow: | Dinsdag, april 08, 2008 10:24 |
prachtig geschreven, ik geef je maar een knuffeltje, groetjes, Y. |
|
vivika: | Dinsdag, april 08, 2008 09:38 |
ja hoe zit het leven in elkaar? ik weet het ook niet meer alweer zo supermooi geschreven xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx |
|
lexx: | Dinsdag, april 08, 2008 08:36 |
voortgang :) struikelend ontwikkelen; ik doe niets anders. goed geschreven. | |
lommert: | Dinsdag, april 08, 2008 08:33 |
dit zijn rakende woorden ..intens voelende...liefs van mij willem |
|
hiljaa: | Dinsdag, april 08, 2008 08:33 |
ik voel jou inner een gevoel niet te beschrijven onzekerheid...... intens verwoord knufleifs--hiljaa-- |
|
CBR: | Dinsdag, april 08, 2008 08:12 |
Veelzeggende woorden. liefs cbr |
|
Windwhisper: | Dinsdag, april 08, 2008 08:01 |
Zo veelzeggend...ben er stil van, dit raakt diep, en het voelt zo aan Lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
_Lieverdje_: | Dinsdag, april 08, 2008 07:58 |
stilmakend dit liefs |
|
Auteur: Innerchild | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2008 | ||
Thema's: |