ik lig op bed en staar naar het plafon
ik vraag me af waarom ik dit toen wel kon
leven zonder jou
ik staar naar de muur die is gewoon puur blauw
maar dat pure blauw vervaagt ieder dag als ik je niet zie
het lijkt wel of ik niet meer wil leven zonder die
die lieve woordjes voor het slapen gaan
die je me zei voor dat ik alleen ging staan
ik zie je nog voor me als ik naar het plafon terug kijk
als ik het heden met het verleden vergelijk
kom ik uit op een rare conclusie die ik niet kan verklaren
ik wil niet meer zonder jou en blijf naar het plafon staren
raar gevoel komt naar boven als ik je voor me fantaseer
ik wil dit niet voelen want dit doet zo´n pijn meer en meer
geluk en blijheid vechten tegen stress, verdriet en pijn
omdat ik wel wil maar niet meer bij je KAN zijn
ik voel je armen nog om me heen
toen voelde het zo geweldig en voelde ik me totaal niet alleen
ik vraag me af waarom ik mezelf hier zo veel pijn me doe
want ik wil wel maar kan niet naar je toe
ik hoor het liedje dat ik ook bij jou hoorden toen
ik wil niet aan je denken maar wat moet ik anders doen
ik ben in de war en radeloos
dat je toen wel maar nu niet meer voor mij koos
ik snap het ook wel ik ben niet wat je wil
maar waarom verdomme ben je nu dan stil
eerst dichtbij komen en nu duw je me weg
ik baal serieus ik heb nu weer pech
je kwam zo dichtbij dat voelde zo goed
maar ik kan niet begrijpen wat je nu met me doet
het voelde zo goed die ene zoen
maar waarom moet je me dit nu aan doen
ik wil dat je nog een ding weet
jij bent degene die ik nooit meer vergeet