Mooie tijden niet vergetend
Zit ik hier bij het station
Niet wetend waartoe in staat te zijn
Komt het einde vreselijk dicht in de buurt
Een hand op mijn schouders
Iemand die me begeleid
Maar toch, hem aanpakken kan ik niet
Misschien gewoon te bang voor wat komen gaat
Niemand iets laten weten
Denkend aan het einde
Die innerlijke pijn maar niet kunnen verzachten
Niet dat ik er aan kan doen
Hoe diep kun je zinken
Niet dieper dan dit
Ik kom hier nooit meer bovenop
Vandaar dat ik het nu opgeef...